آقای استاندار! در مازندران قحط الرجال شده است؟!

به گزارش شمال فردا ، مدیر کل جدید راه و شهرسازی مازندران در حالی در آخرین روز هفته گذشته معرفی شد که سکان یکی از مهمترین و اساسی ترین دستگاههای اجرایی استان در دست یک غیر بومی قرار گرفت .
حیدر نوروزی که دردولت گذشته مسئولیت هایی چون معاونت عمرانی استانداری و مدیرکلی راه و شهرسازی دو استان را بر عهده داشته جایگزین یکی دیگر ازمدیران دولت گذشته و البته بومی شده تا این عزل و نصب ازنظر رویکرد سیاسی از یک جنس تلقی گردد . به عبارتی مدیرکل معزول و مدیرکل منصوب هر دو از مدیران دولت گذشته به شمار می روند که اتفاقا در حوزه عمرانی زیر نظریکی از مدیران ارشد استان یعنی معاون عمرانی استاندار که او نیز از مدیران دولت گذشته می باشد فعالیت کرده و می کند . پس از این رو به هیچ عنوان نمی توان و نباید این انتصاب را سیاسی قلمداد کرد .

از سویی مدیران بومی شایسته ای در استان وجود داشتند که علاوه بر شایستگی های فنی و اجرایی به آرمان های دولت تدبیر و امید هم وفادار بودند و در دولت گذشته بدلیل گرایش های سیاسی کنار کشیده یا کنار گذاشته شدند و متاسفانه علی رغم همه شایستگی ها در این دولت نیز دیده نشدند . براستی انتصاب یک مدیر غیر بومی برای دستگاهی که متولی راههای استان است و باید با اشراف کامل بر ده هزار و یکصد کیلو متر راه استان مدیریت کند منطقی ، شایسته و باتدبیرصورت گرفته است ؟!

مدیران ارشد استان بویژه معاون عمرانی استاندار باید پاسخگو باشند که چگونه یک مدیر غیر یومی و ناآشنا به راههای استان می تواند با توجه به مختصات جغرافیایی مازندران هفت هزار و هشتصد کیلومتر راه روستایی را بشناسد .

آقایان پاسخ دهند که چند سال طول می کشد تا مدیرجدید و غیر بومی راه استان حتی تلفظ  صحیح نام روستاهای مازندران را یاد بگیرد ! چه رسد به سرکشی و آشنایی با چالش ها و تنگناهای این راههای در حاشیه که محور توسعه استان بشمار می روند و قرار است در صنعت گردشگری خصوصا گردشگری روستایی به مازندران رونق دهند .

هر چند در این مجال قصد ارزیابی مدیران راه استان در دولت های گذشته را نداریم اما بررسی اجمالی نشان می دهد مدیران بومی خصوصا در حوزه مهم و استراتژیک راه بسیار موفق تر از مدیران غیر بومی فعالیت داشتند و در این میان کیست که خدمات شایسته مرحوم مهندس موسی رحیمی  و مهندس اسفندیار عشوری و ... را که از مدیران توانمند بومی در این حوزه به شمار رفته اند را از یاد ببرد و بدون تردید در میان مدیران بومی موجود نیز ، مدیران شایسته و آشنا با جغرافیای مازندران فراوان وجود دارند که توانایی اداره این دستگاه مهم و استراتژیک را دراستان داشته اند ونیازی به واردات مدیراز استان های دیگر نبود .

هر چند برخی از نمایندگان ، ماه گذشته با نگارش نامه از نگرانی خود در انتصاب مدیرکل غیر بومی در راه و شهرسازی استان سخن گفتند اما حضور دو نماینده مازنی در مراسم معارفه این ندیر غیر بومی بسیار قابل تامل بوده است . از نمایندگان استان انتظار می رفت نگذارند راه مازندارن با انتصاب یک مدیر غیر بومی و نااشنا با جغرافیای استان به بیراهه برود وبا استفاده از ابزارهای نظارتی خود ، وزیر راه و شهرسازی را متقاعد و مجاب به انتصاب یک مدیر توانممند بومی که در استان نیز کم نیست  در ابن حو.زه استراتژیک می نمودند . انتظاری که متاسفانه محقق نشد!